«ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΜΙΑ»

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά κο στίζει... Για την ακρίβεια, όσο µεγαλύ τερη είναι η απελπισία - όπως ακρι βώς συµβαίνει αυτήν την περίοδο µε την κατάρρευση της οικονοµίας της χώρας - τό σο µεγαλώνει ο τζίρος των «µαγαζιών» που που λούν ελπίδα. Ελπίδα όμως δεν υπάρχει για όλους…
για κάποιους είναι σιγουριά. Αυτό μεταφράζεται σε στημένους αγώνες και υπερβολικά κέρδη ορισμένων , εις βάρος στοιχηματικών εταιρειών και του ίδιου του αθλητισμού.
Στην χώρα μας ο νόμιμος τζόγος αγγίζει τα 9 δισ. ευρώ ετησίως (ΟΠΑΠ, 9 καζίνο, ιππόδρομος, κρατικά λαχεία), εισφέρει 3 δισ. ευρώ καθα ρά στον κρατικό προϋπολογισμό ετη σίως, ενώ απασχολεί περίπου 15500 εργαζομένους.Επίσης είναι απόλυτα ελεγχόμενος υπό την εποπτεία του κράτους.
Ο παράνομος στοιχηματισμός εκτιμάται ότι αγγίζει τα 4-5 δις. Ευρώ και βαίνει ραγδαία αυξανόμενος.Δεν εισφέρει τίποτα στα δημόσιο έσοδα, δεν δημιουργεί απασχόληση, δεν πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές.
Σε παγκόσμιο επίπεδο , το παράνομο στοίχημα στον αθλητισμό έχει δημιουργήσει τζίρο το εξωπραγματικό ποσό των 140 δις. Ευρώ, με τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ,Ζάγκ Ρόγκ, να δηλώνει προβληματισμένος για το συγκεκριμένο γεγονός.Για να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή κάλεσε σε σύσκεψη στην Λωζάνη , υπουργούς της κυβέρνησης, την Ιντερπόλ και εκπροσώπους στοιχηματικών εταιρειών προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Με αυτήν του την κίνηση δείχνει αποφασισμένος να καταπολεμήσει το μικρόβιο του παράνομου στοιχηματισμού πράγμα που φαίνεται και στα λόγια του: «Αυτό που έχουμε από την Ιντερπόλ είναι ότι το παράνομο στοίχημα είναι σε άνοδο και πρέπει να επέμβουμε επειγόντως».Στοιχεία έδωσε και ο Γ. Γ. της Ιντερπόλ καθώς ανέφερε ότι βρέθηκαν 700 εκ. δολάρια σε Κίνα, Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ όπου είχαν παιχτεί σε ποδοσφαιρικά στοιχήματα και οδήγησε σε 400 συλλήψεις.
Στο «Ελλαδιστάν» (γιατί θυμίζει αυτές τις Ασιατικές χώρες όπου ευημερεί ο παράνομος τζόγος) πότε θα υπάρξει κάθαρση; Είμαι πεπεισμένος, ότι αν το κράτος αποφάσιζε να ξεψαχνίσει το πόθεν έσχες, αλλά και να ερευνήσει το ποινικό μητρώο των παραγόντων του αθλητισμού, τόσο των εμφανιζόμενων όσο και των υποκρυπτόμενων, θα ανευρίσκονταν μπόλικα λαβράκια. Αλλά τότε, πολλές τραγελαφικές καταστάσεις που “κοσμούν” το ποδόσφαιρό μας θα αποτελούσαν ίσως παρελθόν. Μήπως όμως κάποιοι έχουν αποφασίσει, δίκαια ή άδικα, ότι το βρώμικο παρασκήνιο είναι ό, τι το πιο εμπορεύσιμο διαθέτει ο ελληνικός αθλητισμός;


N.T.