Οι Βαυαροί πήραν ακόμα μία κούπα στα «χασομέρια». Η Τσέλσι λύγισε στο 122' (ισοφάρισε η Μπαγερν σε 2-2) και ο Λουκάκου έγινε ο μοιραίος στα πέναλτι (5-4).
Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ
Αλάμπα 1-0
Νταβίντ Λουίζ 1-1
Κρόος 2-1
Οσκαρ 2-2
Λαμ 3-2
Λάμπαρντ 3-3
Ριμπερί 4-3
Ασλεϊ Κόουλ 4-4
Σακίρι 5-4
Λουκάκου... απόκρουση Νόιερ
Το παιχνίδι αποτέλεσε αυτό καθ' αυτό στην κάθε έκφανση του την ολοκληρωτική αποθέωση του ποδοσφαίρου. Οι Λονδρέζοι προηγήθηκαν μόλις στο 9' και αυτό έκανε άνω κάτω το ματς. Χαμηλή σέντρα του Σίρλε και φοβερό τελείωμα με τη μία από σημείο του πέναλτι από τον Τόρες που έστειλε τη μπάλα δοκάρι και μέσα. Υπέροχο ξεκίνημα που έβαλε τη Μπάγερν στο... τριπάκι να πιέσει και την Τσέλσι να κάνει το αγαπημένο παιχνίδι του Ζοσέ, αυτό με τις κόντρες. Οι Βαυαροί έκαναν φάσεις. Οχι πολλές όμως, μιας και οι αντίπαλοι τους έπαιζαν με διπλή ζώνη άμυνας.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Αγγλοι δεν είχαν τις δικές τους καλές στιγμές. Κάθε άλλο, καθώς απειλούσαν με ταχύτατες αντεπιθέσεις. Στο ξεκίνημα της επανάληψης ο κορυφαίος μέχρι τότε Ριμπερί (48') που είχε άσχημα τελειώματα, έφερε το ματς στα ίσια με πολύ ωραίο μακρινό και δυνατό σουτ. Και ενώ περίμενε κανείς ότι η Μπάγερν θα πάει και για το δεύτερο, λίγο έλειψε να δεχτεί εκείνη σε τρεις πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Στο 64' Οσκαρ και Λάμπαρντ έχασαν τεράστια ευκαιρία, ενώ στο 79' η κεφαλιά του Ιβάνοβιτς σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι. Στο 85' Ο Νόιερ απέκρουσε εξ επαφής την κεφαλιά του Νταβίντ Λουίζ και τότε ήρθε το κακό για τους Μπλε με την δίκαιη αποβολή του Ραμίρες, ο οποίος πάτησε τον Γκέτσε.
Με την αναμέτρηση να πηγαίνει στην παράταση, η πλάστιγγα είχε γείρει πλέον προς τους Γερμανούς, αλλά αυτή η αίσθηση είχε διάρκεια μόλις τεσσάρα λεπτά. Γι αυτό φρόντισε ο Αζάρ που μοίρασε... σακούλες σε Λαμ, Μπόατενγκ και νίκησε τον Νόιερ που έκανε λάθος εκτίμηση. Το 1-2 όπως ήταν αναμενόμενο μετέφερε όλο το παιχνίδι στην εστία του Τσεχ. Ο Τσέχος τερματοφύλακας όμως ήταν υπέροχος και έβγαζε τα πάντα. Για την ακρίβεια μόνο στο Β' μέρος της παράτασης είχε πέντε σωτήριες επεμβάσεις. Δεν τα κατάφερε όμως και στο 122', όταν η κεφαλιά του Ντάντε έστρωσε τη μπάλα στο πόδι του Χάβι Μαρτίνεθ που έκανε -περίπου- ότι και ο Ρόμπεν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ντόρτμουντ.
Το φινάλε βρήκε τους Μπλε να παρηγορούν τον Λουκάκου και την κάμερα να εστιάζει στον αποσβολωμένο Μουρίνιο και τον εκπληκτικό αειθαλή Λάμπαρντ (έπαιξε 122 λεπτά και ήταν παντού και πάντα). Την ίδια στιγμή ο Γκουαρδιόλα πανηγύριζε μία κούπα που του δίνει αβάντα σε αυτό το ξεκίνημα του. Αλλωστε όλοι αναρωτιούνταν: τι στο καλό θα μπορούσε να πάρει που δεν το κατέκτησε ο προκάτοχος του. Να λοιπόν που ο Πεπ έλυσε τις απορίες: το Σούπερ Καπ Ευρώπης, αυτό δηλαδή που κανείς Γερμανός δεν είχε κατακτήσει ποτέ. Προφανώς η νίκη θα είχε ξεχωριστή αίσθηση ανωτερότητας για όποιον εκ των δύο κόουτς την κατακτούσε και αυτό είναι... Morbo.
Gazzeta.gr
Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ
Αλάμπα 1-0
Νταβίντ Λουίζ 1-1
Κρόος 2-1
Οσκαρ 2-2
Λαμ 3-2
Λάμπαρντ 3-3
Ριμπερί 4-3
Ασλεϊ Κόουλ 4-4
Σακίρι 5-4
Λουκάκου... απόκρουση Νόιερ
Το παιχνίδι αποτέλεσε αυτό καθ' αυτό στην κάθε έκφανση του την ολοκληρωτική αποθέωση του ποδοσφαίρου. Οι Λονδρέζοι προηγήθηκαν μόλις στο 9' και αυτό έκανε άνω κάτω το ματς. Χαμηλή σέντρα του Σίρλε και φοβερό τελείωμα με τη μία από σημείο του πέναλτι από τον Τόρες που έστειλε τη μπάλα δοκάρι και μέσα. Υπέροχο ξεκίνημα που έβαλε τη Μπάγερν στο... τριπάκι να πιέσει και την Τσέλσι να κάνει το αγαπημένο παιχνίδι του Ζοσέ, αυτό με τις κόντρες. Οι Βαυαροί έκαναν φάσεις. Οχι πολλές όμως, μιας και οι αντίπαλοι τους έπαιζαν με διπλή ζώνη άμυνας.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Αγγλοι δεν είχαν τις δικές τους καλές στιγμές. Κάθε άλλο, καθώς απειλούσαν με ταχύτατες αντεπιθέσεις. Στο ξεκίνημα της επανάληψης ο κορυφαίος μέχρι τότε Ριμπερί (48') που είχε άσχημα τελειώματα, έφερε το ματς στα ίσια με πολύ ωραίο μακρινό και δυνατό σουτ. Και ενώ περίμενε κανείς ότι η Μπάγερν θα πάει και για το δεύτερο, λίγο έλειψε να δεχτεί εκείνη σε τρεις πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Στο 64' Οσκαρ και Λάμπαρντ έχασαν τεράστια ευκαιρία, ενώ στο 79' η κεφαλιά του Ιβάνοβιτς σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι. Στο 85' Ο Νόιερ απέκρουσε εξ επαφής την κεφαλιά του Νταβίντ Λουίζ και τότε ήρθε το κακό για τους Μπλε με την δίκαιη αποβολή του Ραμίρες, ο οποίος πάτησε τον Γκέτσε.
Με την αναμέτρηση να πηγαίνει στην παράταση, η πλάστιγγα είχε γείρει πλέον προς τους Γερμανούς, αλλά αυτή η αίσθηση είχε διάρκεια μόλις τεσσάρα λεπτά. Γι αυτό φρόντισε ο Αζάρ που μοίρασε... σακούλες σε Λαμ, Μπόατενγκ και νίκησε τον Νόιερ που έκανε λάθος εκτίμηση. Το 1-2 όπως ήταν αναμενόμενο μετέφερε όλο το παιχνίδι στην εστία του Τσεχ. Ο Τσέχος τερματοφύλακας όμως ήταν υπέροχος και έβγαζε τα πάντα. Για την ακρίβεια μόνο στο Β' μέρος της παράτασης είχε πέντε σωτήριες επεμβάσεις. Δεν τα κατάφερε όμως και στο 122', όταν η κεφαλιά του Ντάντε έστρωσε τη μπάλα στο πόδι του Χάβι Μαρτίνεθ που έκανε -περίπου- ότι και ο Ρόμπεν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ντόρτμουντ.
Το φινάλε βρήκε τους Μπλε να παρηγορούν τον Λουκάκου και την κάμερα να εστιάζει στον αποσβολωμένο Μουρίνιο και τον εκπληκτικό αειθαλή Λάμπαρντ (έπαιξε 122 λεπτά και ήταν παντού και πάντα). Την ίδια στιγμή ο Γκουαρδιόλα πανηγύριζε μία κούπα που του δίνει αβάντα σε αυτό το ξεκίνημα του. Αλλωστε όλοι αναρωτιούνταν: τι στο καλό θα μπορούσε να πάρει που δεν το κατέκτησε ο προκάτοχος του. Να λοιπόν που ο Πεπ έλυσε τις απορίες: το Σούπερ Καπ Ευρώπης, αυτό δηλαδή που κανείς Γερμανός δεν είχε κατακτήσει ποτέ. Προφανώς η νίκη θα είχε ξεχωριστή αίσθηση ανωτερότητας για όποιον εκ των δύο κόουτς την κατακτούσε και αυτό είναι... Morbo.
Gazzeta.gr

100% bonus μέχρι 100 €